14 czerwca Słowacja zniosła obowiązkową kwarantannę dla turystów. Warunkiem jest posiadanie certyfikatu szczepień, negatywnego wyniku testu na COVID19 lub poświadczenie przebycia tej choroby. Przed wyjazdem należy tylko wypełnić prosty formularz na słowackiej stronie. My postanowiliśmy od razu sprawdzić co słychać po słowackiej stronie Tatr i udaliśmy się na kilkudniową wycieczkę do doliny Małej Zimnej Wody.
Nowe zasady wjazdu na Słowację
W dniu 14 czerwca 2021 roku Słowacja złagodziła restrykcyjne przepisy wjazdowe dla turystów. Polska znalazła się w zielonej strefie, dzięki czemu polscy turyści mogą już odwiedzać Słowację bez konieczności odbycia kwarantanny. Z obowiązku tego zwolnione są osoby, które przyjęły przynajmniej pierwszą dawkę szczepionki (i od szczepienia minęło co najmniej 21 dni), posiadają aktualny negatywny wynik testu na COVID-19 (wykonany do 72h dla testu PCR lub 24h dla testu antygenowego) lub w ciągu ostatnich 180 dni przechorowały COVID-19 (konieczne potwierdzenie).
Przed wjazdem na teren Słowacji należy wypełnić formularz rejestracyjny na stronie https://korona.gov.sk/en/ehranica/. W miejscu na adres izolacji wpisujemy adres hotelu, schroniska lub np. muzeum, do którego się udajemy.
Przekraczając granicę w Jurgowie możemy się spodziewać patrolu słowackiej policji, która wyrywkowo kontroluje wjeżdżające na Słowację samochody.
Widok na Tatry Bielskie po przekroczeniu granicy w Jurgowie
Schroniska w słowackich Tatrach
Słowackie schroniska górskie są już otwarte dla gości. Ruch turystyczny powoli zaczął się rozkręcać. Dwa dni po złagodzeniu restrykcji dla przyjezdnych z Polski, udaliśmy w słowackie Tatry, w których nie byliśmy od września 2020 roku. Nocowaliśmy w jednym ze schronisk w dolinie Małej Zimnej Wody. W środku tygodnia, mimo pięknej pogody, cieszyliśmy się w górach ciszą, spokojem i pustkami. Na miejscu spotkaliśmy jedynie słowackich turystów, Polacy zaczęli pojawiać się dopiero w weekend.
Słowackie schronisko nad Zielonym Stawem Kieżmarskim
Słowackie Tatry – aktualne warunki
Mimo upalnego tygodnia, którym rozpoczęła się druga połowa czerwca, w wyższych partiach słowackich Tatr wciąż panują warunki zimowe. Nawet południowe stoki gór pozostają zaśnieżone. Powyżej 2000-2200 m śniegu należy się spodziewać praktycznie na każdym szlaku turystycznym, żlebie czy podejściu pod drogi wspinaczkowe. Przejścia wysokogórskimi szlakami wymagają posiadania sprzętu zimowego (raki, czekan).
Wysokie temperatury, operujące słońce i intensywne topnienie, mogą wpływać na stabilność zalegającej pokrywy śnieżnej. W wyższych partiach gór ścianami płyną strumienie wody, tak więc wspinacze muszą liczyć się z wysokim prawdopodobieństwem napotkania w ścianie mokrej skały. Dodatkowo, w najbliższych dniach panować będą niekorzystne warunki atmosferyczne. Spodziewane są gwałtowne burze i opady deszczu.
*Stan na 23.06.2021r.
Zalegający śnieg w wyższych partiach i płynący ścianą potok, warunki na wys. ok. 2000 m
Zasady poruszania się po Tatrach na Słowacji
Większość najwyższych tatrzańskich szczytów na Słowacji jest niedostępna dla turystów. Zdobywać je można wyłącznie z licencjonowanym przewodnikiem. Wysokogórskie szlaki turystyczne, po których można poruszać się samodzielnie, prowadzą przeważnie do dolin, schronisk lub przełęczy pomiędzy dolinami. Ścieżki, po których można poruszać się samodzielnie, wyprowadzają jedynie na szczyty takie jak Sławkowski, Rysy czy Krywań. Zakaz ten nie dotyczy wspinaczy i taterników będących członkami klubów wysokogórskich, którzy w drodze na szczyt pokonują drogi wspinaczkowe o określonej trudności. W razie kontroli należy posiadać ze sobą legitymację klubu wysokogórskiego i sprzęt wspinaczkowy.
Wspinaczka w Tatrach. Zachodnia ściana Łomnicy
Dolina Małej Zimnej Wody
Podczas naszego pierwszego w tym roku pobytu w słowackich Tatrach, odwiedziliśmy dolinę Małej Zimnej Wody. Punktem wyjścia w ten rejon Tatr jest miejscowość Stary Smokovec. Spod stacji kolejki na Hrebienok podchodzimy zielonym szlakiem na Siodełko doliny Zimnej Wody, do której schodzą się dwie ważne tatrzańskie doliny – Staroleśnia (słow. Velka Studena dolina) i Małej Zimnej Wody (słow. Mala Studena dolina). Trasę na Siodełko (słow. Hrebienok) możemy też pokonać kolejką górską.
Dolina Małej Zimnej Wody
Hrebienok – Schronisko Zamkovkiego
Z Hrebienoka podążamy dalej zielonym lub czerwonym szlakiem w kierunku schroniska Zamkovkiego (słow. Zamkovkeho chata), które usytuowane jest w dolnej części doliny Małej Zimnej Wody. Trzymając się szlaku zielonego miniemy po drodze inne schronisko – Bilikovą chatę, a nieco dalej posilić się możemy w Rainerowej Chatce. Na rozwidleniu szlaków (w lewo odbija tu ścieżka do doliny Staroleśniej i schroniska Zbójnickiego) trzymamy się zielonego / czerwonego szlaku. Niedaleko schroniska Zamkovskiego szlak czerwony skręca w prawo w stronę schroniska Łomnickiego, a my trzymamy się dalej zielonego szlaku.
Schronisko Zamkovskiego (1475 m n.p.m.) jest dobrym punktem wyjścia w okoliczne wyższe partie górskie. Dla wspinaczy i przewodników z klientami stanowi wygody start na Łomnicę czy Pośrednią Grań. W dolinie Małej Zimnej Wody najbardziej popularnym schroniskiem jest jednak tzw. Terinka (słow. Teryho chata).
Szlak w kierunku doliny Małej Zimnej Wody i schroniska Zamkovskiego
Schronisko Zamkovkiego – Teryho chata
Zielony szlak ze schroniska Zamkovskiego do Terinki prowadzi nas wzdłuż całej doliny Małej Zimnej Wody, dokładnie jej środkiem. Ścieżka wiedzie tuż nad brzegiem potoku Mała Zimna Woda (słow. Maly Studeny potok). Z lewej strony dolinę ogranicza grań Rywocin i Kościołów, na przedłużeniu której znajduje się piękny tatrzański szczyt Pośrednia Grań (2441 m n.p.m.). Po prawej stronie dolinę zamykają z kolei masywne ściany Łomnickiej Grani. W sercu doliny znajduje się najpiękniejsze miejsce tej okolicy – Wielki Łomnicki Ogród.
Grań Rywocin i Kościołów
Wielki Łomnicki Ogród
Przemieszczając się szlakiem wzdłuż potoku docieramy do miejsca, w którym Mala Zimna Woda rozlewa się po jasnozielonych łąkach. Miejsce to nazywane jest Wielkim Łomnickim Ogrodem. Na wiosnę i wczesnym latem łąki Ogrodu pokrywają kolorowe kwiaty, które estetycznie dopełniają magiczny obraz tej pięknej górskiej doliny. Warto zatrzymać się tu choć na chwilę, by móc pełniej delektować się urokiem tego miejsca.
Wielki Łomnicki Ogród, dolina Małej Zimnej Wody
Schronisko Tery’ego i dolina Pięciu Stawów Spiskich
Zielony szlak prowadzi nas dalej ku końcowi doliny. Ścieżka mija po prawej ogromny Łomnicki Żleb i coraz ostrzej pnie się do góry w kierunku Złotych Spadów, stanowiących próg dolin Małej Zimnej Wody i Pięciu Stawów Spiskich. W tym miejscu Mala Zimna Woda spływa z góry wodospadem Złota Siklawa. Obecnie wodospad prezentuje się bardzo okazale, z uwagi na topniejące w górnych partiach doliny śniegi i lody na stawach. Szlak trawersuje próg, przecinając potok i dalej, zakosami po zachodniej stronie doliny, pnie się do leżącego ponad Złotymi Spadami schroniska Tery’ego.
Podejście zakosami pod schronisko Tery’ego
Legendarna Terinka położona jest na wysokości 2015 m n.p.m. i jest najwyżej położonym całorocznym schroniskiem tatrzańskim. W tym miejscu górne piętro doliny Małej Zimnej Wody tworzy dolinę Pięciu Stawów Spiskich. Otoczona jest ona jednymi z najwyższych tatrzańskich szczytów, takimi jak Lodowy (2627m n.p.m.), Durny (2621 m n.p.m.), Łomnica (2634 m n.p.m.), Baranie Rogi (2526 m n.p.m.).
Górujące nad dolinami Pośrednia Grań (po lewej) i Lodowy Szczyt (po prawej)
Ze schroniska Tery’ego prowadzą szlaki do doliny Staroleśnej (żółty szlak przez Czerwoną Ławkę) i Jaworowej (zielony szlak przez Lodową Przełęcz). Obydwa szlaki są jeszcze obecnie w całości pokryte śniegiem.
Zachodnia ściana Łomnicy
Jadąc w Tatry mieliśmy nadzieję, że wystawy od strony słowackiej (południowej) będą dużo mniej zaśnieżone, niż od strony polskiej (północnej). Okazało się jednak, że w wyższych partiach słowackich Tatr nadal zalega bardzo dużo śniegu. Postanowiliśmy jednak podejść pod zachodnią ścianę Łomnicy, żeby sprawdzić czy nadaje się ona już do wspinania.
Zachodnia ściana Łomnicy opada w stronę doliny Małej Zimnej Wody do przecinającego ją żlebu Tery’ego. Odegrała ona ważną rolę w historii polskiego i słowackiego taternictwa. Jej 400 metrowy pion jest po dziś dzień obiektem podziwu i westchnień dla wielu pokoleń tatrzańskich wspinaczy. Polsko-słowacka rywalizacja o zdobycie środka zachodniej ściany trwała 20 lat, aż w 1950 roku słowacki zespół František Plšek i Valcav Zachoval wytyczył niezwykle trudną drogę o nazwie Hokejka. Jest ona jedną z najpiękniejszych dróg wspinaczkowych w tej części Tatr.
Zachodnia ściana Łomnicy widziana z doliny Małej Zimnej Wody
Z doliny Małej Zimnej Wody pod zachodnią ścianę Łomnicy prowadzi stara taternicka ścieżka. Nie jest ona dostępna dla turystów i mogą z niej korzystać jedynie przewodnicy z klientami oraz wspinacze. Sama ta droga podejścia wymaga w niektórych miejscach wspinania, zwłaszcza jeżeli chcemy ominąć zalegający w żlebach śnieg. Oferuje ona jednocześnie piękne widoki na dolinę Małej Zimnej Wody, a w wyższych partiach na dolinę Pięciu Stawów Spiskich. Podziwiać stąd też możemy granie Rywocin i Kościołów czy szczyty takie jak Pośrednia Grań, Mały Lodowy, Lodową Kopę i Lodowy.
Wspinaczka w kierunku zachodniej ściany Łomnicy
Ścieżka wyprowadza nas w środkowe partie żlebu Tery’ego, prosto pod prawą część zachodniej ściany Łomnicy. Żleb biegnie tutaj stromo w górę do Przełączki pod Łomnicą. Z tego miejsca w prawą stronę odchodzi w kierunku Łomnickiej Przełęczy eksponowana ferrata, która dla taterników jest alternatywną drogą dostania się pod zachodnią ścianę Łomnicy. Została ona nazwana ferratą Tatarki, jest jednak udostępniona tylko dla ruchu taternickiego i przewodnickiego.
Żleb Tery’ego biegnący pod zachodnią ścianą Łomnicy do Przełączki pod Łomnicą
Ferrata Tatarki
Z tego miejsca mogliśmy ocenić, że na zachodniej ścianie Łomnicy jest mokro, droga podejścia żlebem pod przełęcz jest cała w śniegu i jedyną rozsądną opcją będzie przejście ferratą Tatarki do Łomnickiej Przełęczy. Jeżeli nie korzystamy ze sztucznych ułatwień (łańcuchy, klamry) to sama wspinaczka tą drogą może być całkiem ciekawa i emocjonująca, ze względu na dużą ekspozycję w niektórych miejscach.
Ferrata Tatarki na zachodniej ścianie Łomnicy
Droga wyprowadza nas na południowo-zachodnią grań Łomnicy, skąd mamy już dogodne zejście na Łomnicką Przełęcz i różne możliwości powrotu do doliny Małej Zimnej Wody. Możemy na przykład zejść do Łomnickiego schroniska położonego dolinie Łomnickiej i stąd czerwonym szlakiem w kierunku chaty Zamkovskiego.
Widok z grani na Łomnicką Przełęcz, dolinę Łomnicką oraz staw i schronisko Łomnickie
My wybraliśmy krótszą, choć trudniejszą opcję powrotu Filmarskim żlebem, którego przejście dopełniło naszą górską przygodę tego dnia. Była to nasza najciekawsza wycieczka podczas tego pobytu w dolinie Małej Zimnej Wody. Nie możemy się już doczekać kolejnego powrotu w urocze słowackie Tatry.
Inne nasze artykuły o górach przeczytasz klikając TUTAJ.
